Даргузашти Домулло Ҳикматуллоҳи Тоҷикободӣ
Ин субҳ яке аз донишмандони ислом ва аз рӯҳониёни маъруфи суннатгарои тоҷик Домулло Ҳикматуллоҳи Тоҷикободӣ дар синни 80 – солагӣ аз олам чашм пӯшид. Ҷасади ӯро имрӯз дар деҳаи Ғилмони ноҳияи Тоҷикобод ба хок супориданд.
Тавре ки дар сарчашмаҳо омадааст, домулло Ҳикматуллоҳ таълимоти аввалия ё ибтидоии диниро дар даврони Шӯравии собиқ дар назди Мулло Неъматуллоҳ, Домулло Ҷӯрабеки Ғармӣ, Домулло Назрӣ, Домулло Хӯҷаи Кӯлобӣ, Домулло Шералии Андиҷонӣ гирифта, баъдан дар мактаби Мавлавии Ҳиндустонӣ таҳсил кардааст.
Ба гуфти наздиконаш, беш аз як сол буд, ки аз беморӣ азият мекашид. Маъруфтияти ӯ марзҳои Тоҷикистонро убур карда буд. Ҳаводорони бешумори Мавлавӣ Ҳикматуллоҳ ибни Фатҳуллоҳи Тоҷикободӣ на танҳо тоҷикон, балкии ӯзбеку қирғизу қазоқ ва ҳатто русҳо низ буданд ва барои гирифтани як каф дуо ба дидори эшон меомаданд, ӯро дӯст медоштанд, аз ақидаҳояш пайравӣ мекарданд.
Мавлавӣ Ҳикматуллоҳ ибни Фатҳуллоҳ олим ва донишманди фиқҳи исломӣ, хусусан мазҳаби ҳанафия, адиб, муаллифи чандин асарҳои илмиву адабӣ, муррабӣ ва шахсияти барҷастаи динӣ дар кишвар ва берун аз он эътироф шудаанд.
Асарҳои навиштаи эшон барои насли имрӯза ва оянда манфиатовар ва мондагоранд. «Дар замоне, ки арзишҳои фарҳангиву таърихӣ, аз ҷумла арзишҳои милливу мазҳабӣ аз ҷониби баъзе шахсон ва равияву мазҳабҳои ба истилоҳ «навбаромад» бо ҳадафҳои ғаразнок мавриди таҳрифу бозхоҳӣ қарор мегиранд, Мавлавӣ Ҳикматуллоҳ ҷиҳати покиза нигоҳ доштани арзишҳои мазҳабии сунатӣ самимона саъю талош намуда, бо сухан ва навиштаҳояш ин арзишҳоро қотеъона дифоъ менамояд», – навиштааст Шоири халқии Тоҷикистон, барандаи Ҷоизаи давлатии Тоҷикистон ба номи Абӯабдуллоҳи Рӯдакӣ шодравон Сафармуҳаммад Айюбӣ.
